Kameleon
Arbeiderspers, 2015
We weten niet hoe
of vanwaar het over ons komt
enkel dat het zich uitrekt
in de seconden tussen de neerstortende lichtbundels
van de snelwegverlichting en dat het in mij klit
je schouderbladen steken zo scherp uit
het gebeente vormt een schedel
die me aankijkt en verwijt dat ik zo weinig
anders weet dan wat ik waarneem
en wat ik waarneem is overgeleverd
aan de kameleon in mijn hoofd die alles
in een schutkleur likt
Vertalingen:
Italiaans, Kameleon/Nachtroer, Ensemble, 2021
Engels, Chameleon/Nachtroer, vert. door David Colmer, Bloodaxe Books, 2020
Afrikaans, Kameleon, vert. door Daniel Hugo, Protea Boekhuis, 2020
Spaans, Camaleón, vert. door Ronald Brouwer, De Conatus, 2018
Prijzen:
Herman de Coninck Prijs, 2016
“Dit is bezielde poëzie”
– De Morgen
“Deze poëzie paradeert – wel ja, een kameleon gelijk – in variabele verschijningsvormen, maar blijft in het hart onveranderlijk doorbloed met een verlangen naar fluks stromende taal en onverwachts treffende beelden.”
– Humo
“Deze veelbelovende dichteres speelt slim met de naïeve blik”
– Trouw
“Van den Broeck is op haar best wanneer haar gedichten onverwachts een sinister kantje krijgen.”
– Poëziekrant
- Recensie Trouw: Opa, neem je een hoertje mee?
- Recensie De Morgen: De vrouwelijke toets
- Recensie Humo: Kameleon
- Recensie De Standaard: Zo klein ben ik